PARR: instrukcje i aktualizacje dotyczące prawidłowego użytkowania

PARR to technika molekularna opracowana niedawno w medycynie weterynaryjnej w celu diagnozowania nowotworów limfoidalnych lub stanów reaktywnych: przedstawiamy najnowsze informacje od naszych ekspertów.
Diagnostyka różnicowa między reaktywną i nowotworową chorobą limfatyczną u psów i kotów może być skomplikowana u niektórych pacjentów, a biorąc pod uwagę różne rokowanie i leczenie, prawidłowa diagnoza często staje się kluczowa. Test klonalności (PARR), który ocenia zmienność rearanżacji genu receptora antygenu limfocytów, może być cennym narzędziem uzupełniającym interpretację cytologiczną, histologiczną i immunohistochemiczną, gdy są one niejednoznaczne.

Spróbujmy rzucić trochę światła na tę metodę i zaktualizować jeden z naszych poprzednich postów na tym blogu.

Co to jest PARR?

Jest to technika biologii molekularnej (PCR), za pomocą której rearanżacje genów komórek limfoidalnych są analizowane na poziomie regionów VDJ genów immunoglobulin (IG) limfocytów B i specyficznego receptora limfocytów T (T-Cell Receptor).

Co to jest rearanżacja IG i TCR?

Geny IG i TCR zawierają kilka segmentów genów V, D i J, które są losowo rearanżowane podczas wczesnych etapów procesu wzrostu i różnicowania limfocytów, nadając dużą zmienność genetyczną w celu zapewnienia wysokiej zdolności receptorów limfocytów B i T do rozpoznawania bardzo różnych antygenów.

Skąd nazwa PARR?

PARR to skrót od „PCR for antigen receptor rearrangements”.

Na jakim podłożu wykonywane jest PARR?

Test klonalności jest przeprowadzany przy użyciu genomowego DNA wyekstrahowanego z tkanek utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie do badania histologicznego. Ponadto można go uzyskać z preparatów cytologicznych, w tym barwionych i wysięków. Odpowiednim podłożem jest świeża lub zamrożona tkanka.

Czy różne podłoża mogą wpływać na końcowy wynik PARR?

Tak. Genomowe DNA ekstrahowane z preparatów cytologicznych i wysięków jest często niewiele i niskiej jakości. Ponadto, komórki limfoidalne obecne w próbce cytologicznej mogą nie być reprezentatywne dla całej zmiany, co prowadzi do błędnej interpretacji PARR (głównie wyniki fałszywie ujemne). Zasadniczo nie zaleca się wykonywania PARR na preparatach cytologicznych i wysiękach, zwłaszcza bez immunofenotypowania. Próbki wysłane do badania histologicznego, które są zwykle bardziej reprezentatywne dla zmiany, są bardziej odpowiednie do tego typu analizy.

Do czego służy PARR?

Teoretycznie umożliwia rozróżnienie między reaktywnymi/zapalnymi procesami z komponentem limfocytarnym (poliklonalne) i limfoidalnymi procesami nowotworowymi (monoklonalne).

Czy PARR jest ostatecznym testem diagnostycznym?

Nie, z definicji wyniki PARR (profile elektroforezy) nigdy nie są diagnostyczne ani patognomoniczne dla konkretnego procesu i zawsze muszą być interpretowane w połączeniu z danymi klinicznymi, morfologicznymi (histologia-cytologia) i immunofenotypowymi (immunohistochemia-cytofluorymetria). Dlatego sam test klonalności nie jest ostateczny.

Czy mogę wykorzystać PARR do identyfikacji fenotypu nowotworu?

Nie, PARR nie powinien być uważany za główną technikę diagnostyczną w celu określenia fenotypu (B lub T). Inne narzędzia, takie jak cytofluorymetria, immunohistochemia i immunocytochemia są testami wskazanymi do określenia fenotypu nowotworu limfoidalnego.

Kiedy mogę poprosić o PARR?

Można zgłosić chęć wykonania PARR po odpowiednim zebraniu danych kliniczno-anamnestycznych, pobraniu próbek do badania cytologicznego i histologicznego oraz badania immunohistochemicznego. Ponieważ laboratorium jest już w posiadaniu próbki tkanki parafinowej, będzie w stanie przeprowadzić PARR po otrzymaniu wniosku o dodatkowe badanie.

Czym są wyniki PARR i jak je interpretować?

Profile elektroforezy są podzielone na kilka kategorii reprezentowanych przez archetypowe wzory (rysunki 1-4):

• Klonalny: zwykle wskazuje na proces nowotworowy. Wykrywany jest pojedynczy produkt amplifikacji o oczekiwanej wielkości
• Poliklonalny: zwykle wskazuje na proces reaktywny. Wykryto kilka produktów amplifikacji o różnych rozmiarach.
• Pseudoklonalne: mogą być związane z procesem reaktywnym lub nowotworowym. Niepowtarzalny pik klonalny jest wykrywany w dwóch różnych powtórzeniach.
• Brak konkretnego produktu: może być związany z procesem reaktywnym lub nowotworowym. Nie wykryto żadnego produktu amplifikacji.

Czy są jakieś ograniczenia?

Różne aspekty techniczne i biologiczne mają wpływ na czułość i swoistość PARR, skutkując wynikami negatywnymi, fałszywie dodatnimi lub tworzeniem produktów pseudoklonalnych. Na poniższych schematach przedstawiono główne przyczyny: